«Ο μαραθώνιος είναι φιλοσοφία ζωής. Είναι ένας αγώνας νου και σώματος, ψυχικής αντοχής και δοκιμασίας. Ποτέ κανένας μαραθώνιος δεν είναι ίδιος.» 

Ήταν Απρίλιος του 1998 όταν η Μαρία Πολύζου ταξίδεψε στις ΗΠΑ για να αγωνιστεί για πρώτη φορά στον ιστορικό Μαραθώνιο της Βοστώνης, την παλαιότερη διοργάνωση Μαραθωνίου εξαιρουμένων εκείνων των Ολυμπιακών Αγώνων, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από το 1897. Σε μια από τις καλύτερες περιόδους της ως αθλήτρια, από πλευράς φόρμας και χρόνων, είχε θέσει υψηλά τον πήχη, βάζοντας ως στόχο να πλησιάσει τις 2 ώρες και 30 λεπτά. Τελικά, πέρασε τη γραμμή τερματισμού σε χρόνο 2:42:53. Αυτός ο αγώνας ήταν η αρχή για να πετύχει το Πανελλήνιο ρεκόρ λίγους μήνες αργότερα με 2:33:40. Ρεκόρ, που κρατάει έως σήμερα, περίπου 28 χρόνια μετά. 

Τη Δευτέρα, 21 Απριλίου 2025, η Μαρία Πολύζου επιστρέφει στην αμερικανική πόλη για να συμμετάσχει ξανά στον ιστορικό Μαραθώνιο της Βοστώνης. Αυτός ο αγώνας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς για κάθε μαραθωνοδρόμο, λόγω της πλούσιας ιστορίας και παράδοσής του. Για τη Μαρία, όμως, είναι κάτι περισσότερο: μια προσωπική πρόκληση που συνδυάζει την αθλητική προσπάθεια με την ψυχική αντοχή, μετατρέποντας τον αγώνα σε μια μοναδική εμπειρία. 

Η Μαρία Πολύζου εξηγεί: 

Η προετοιμασία πριν από τον αγώνα 

Η προετοιμασία για έναν μαραθώνιο δεν αφορά μόνο στην καθημερινή προπόνηση. Οι μικρότεροι αγώνες, όπως οι ημιμαραθώνιοι ή οι διαδρομές των 10 χιλιομέτρων, είναι απαραίτητοι για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της αντοχής τους. Είναι σημαντικό να πιέσεις τον εαυτό σου σε έναν πιο γρήγορο ρυθμό από αυτόν που έχεις στον μαραθώνιο.  

Αυτοί οι αγώνες λειτουργούν και ως δοκιμές για τον εξοπλισμό. Τα παπούτσια είναι το σημαντικότερο εργαλείο ενός δρομέα. Πρέπει να είναι τα κατάλληλα για επίδοση και να είναι στο σωστό μέγεθος. Το Proto Runner 1 έχει καταφέρει να μου προσφέρει τη χρυσή τομή μεταξύ απόδοσης και άνεσης. 

Η επαφή με τη δρομική κοινότητα 

Η συμμετοχή σε αγώνες δεν βελτιώνει μόνο το σώμα, αλλά βελτιώνει και την ψυχολογία μου. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για κάθε μεγάλο αγώνα, επιλέγω να ταξιδεύω συχνά σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας, όπου συναντώ νέους και νέες δρομείς, συζητάω μαζί τους, μένω στενά συνδεδεμένη μαζί τους. Η δρομική κοινότητα διψά για γνώση και ανταλλαγή εμπειριών. 

Ακόμη, μου προσφέρει ιδιαίτερη χαρά να επισκέπτομαι σχολεία και οργανισμούς για να εμπνέω νέους και παιδιά να ξεκινήσουν το τρέξιμο και την άθληση. Η πρόσφατη μου εμπειρία στη Σάμο, όπου συμμετείχα στον 8ο Διεθνή Ημιμαραθώνιο «Πυθαγόρας ο Σάμιος», ήταν πραγματικά πρωτοφανής. Κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που παρέμεινα εκεί, συνδέθηκα με πολλούς κατοίκους και παιδιά, και ο ενθουσιασμός τους για τον αθλητισμό και το τρέξιμο με έκανε να νιώσω πλήρη ενέργεια. Η κατάκτηση της πρώτης θέσης στον αγώνα αποτέλεσε απόδειξη της ώθησης και του κινήτρου που προσφέρει η σύνδεση με τον κόσμο πριν από έναν αγώνα. 

Τα συναισθήματα πριν από τη Βοστώνη 

Παρά τις δύο προηγούμενες συμμετοχές μου στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, το 1998 και το 2008, νιώθω πάλι τη συγκίνηση και το άγχος της πρωτάρας. Αυτό συμβαίνει σε κάθε νέο αγώνα, ανεξάρτητα από το πόσες φορές έχω τρέξει σε μαραθώνιο. Κάθε αγώνας είναι μοναδικός, με διαφορετικές σκέψεις, καιρικές συνθήκες και συναισθήματα. Για αυτό, πρέπει να είμαι πλήρως προετοιμασμένη για όλα. Είμαι πολύ προσεκτική στη διατροφή μου, στην τακτική μου και στη γενικότερη προετοιμασία μου, για να διασφαλίσω ότι θα είμαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. 

Στη Βοστώνη, οι Έλληνες ομογενείς είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές μου. Είναι ενθουσιασμένοι που μια Ελληνίδα θα τρέξει με το εθνόσημο στο στήθος, και αυτό μου δίνει μια μεγάλη ώθηση για τον αγώνα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που θα το κάνω φορώντας τα παπούτσια της ena, τα οποία είναι εμπνευσμένα από την πλούσια ελληνική αθλητική κληρονομιά. 

Άλλωστε, στη Βοστώνη υπάρχει ιδιαίτερη μνεία για την ιστορία του αθλητισμού της Ελλάδας, μιας και στα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής του Μαραθωνίου της Βοστώνης βρίσκεται το «Πνεύμα του Μαραθωνίου». Το γλυπτό που παρουσιάζει τον Στέλιο Κυριακίδη να τρέχει, έχοντας δίπλα του του τον Σπύρο Λούη που του δείχνει τον δρόμο προς τη νίκη. 

Το κίνητρο πίσω από κάθε χιλιόμετρο 

Η αγάπη για το τρέξιμο, η μεγάλη υποστήριξη που έχω από τους ανθρώπους γύρω μου και η σύνδεση με τη δρομική κοινότητα αποτελούν την κινητήριο δύναμή μου. Τα χιλιόμετρα προσφοράς και η υποστήριξη στο έργο του ΕΛΙΖΑ που αγωνίζεται για την προστασία των παιδιών από κακοποίηση και παραμέληση είναι αυτά που με κάνουν να συνεχίζω. 

Κάθε βήμα, κάθε χιλιόμετρο, είναι μια ευκαιρία να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να ξεπεράσω τα όριά μου. Με την υποστήριξη της ena athletics και την ενθάρρυνση της δρομικής κοινότητας, αισθάνομαι ότι μπορώ να επιτύχω τους στόχους μου. 

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Φτάνει να μην τα παρατάς!